Ιδιαιτερότητες τρίτης ηλικίας

Οι ηλικιωμένοι ασθενείς, οριζόμενοι στη βιβλιογραφία ως εκείνοι ηλικίας 65 ετών και άνω, αποτελούν μία ιδιαίτερη ομάδα ασθενών. Βάσει επιδημιολογικών δεδομένων, το 2030 αναμένεται ότι 1 στους 6 ανθρώπους παγκοσμίως θα είναι ηλικίας 60 ετών και άνω.
Οι ηλικιωμένοι ασθενείς έρχονται συχνά αντιμέτωποι με προβλήματα όπως κόπωση, διαταραχές ύπνου, ακράτεια ούρων, διαταραχές θρέψης, πτώσεις και φόβο πτώσεων, διαταραχές μνήμης και οργανικό ψυχοσύνδρομο τα οποία επηρεάζουν την ποιότητα ζωής και τη λειτουργικότητα του ατόμου.

Το σύνδρομο ευπάθειας ηλικιωμένων (frailty) αποτελεί μία κατάσταση αυξημένης ευαλωτότητας λόγω της σχετιζόμενης με την ηλικία έκπτωσης στις φυσιολογικές εφεδρείες και τη λειτουργικότητα των διαφόρων συστημάτων. Ως αποτέλεσμα, ο ευπαθής ηλικιωμένος δεν μπορεί, πιθανόν, να επανέλθει στην πρότερη κατάσταση υγείας αφού έρθει αντιμέτωπος με κάποια οξεία στρεσσογόνο κατάσταση πχ λοίμωξη. Παράγοντες κινδύνου για ευπάθεια αποτελούν η προχωρημένη ηλικία, η λειτουργική έκπτωση, η πολυφαρμακία, η κακή διατροφή/ απώλεια σωματικού βάρους, η κοινωνική απομόνωση και η παρουσία ιατρικών/ ψυχιατρικών συνυπαρχουσών παθήσεων.

Η χρήση ειδικών εργαλείων προσυμπτωματικού ελέγχου ευπάθειας επιτρέπουν την αναγνώριση εκείνων των ασθενών που είναι επιρρεπείς στην εμφάνιση ευπάθειας. Ηλικιωμένοι με συνυπάρχουσες παθήσεις πχ καρδιακή ανεπάρκεια ή καρκίνος, ειδικές γηριατρικές καταστάσεις πχ άνοια, άτομα που απευθύνονται συχνά στις υπηρεσίες υγείας κ.ά μπορούν να ωφεληθούν από τη Σφαιρική Γηριατρική Αξιολόγηση, δηλαδή μία πολυδιάστατη προσέγγιση με σκοπό την αναγνώριση και αντιμετώπιση δυνητικά αναστρέψιμων προβλημάτων υγείας.