Ηλικιωμένοι και πτώσεις
Ηλικιωμένοι και πτώσεις
Οι πτώσεις αποτελούν συχνό φαινόμενο στους ηλικιωμένους και εν δυνάμει απειλή για την
ανεξαρτησία τους. Ως πτώση ορίζεται η ξαφνική και χωρίς πρόθεση απώλεια θέσης που
έχει ως αποτέλεσμα την προσγείωση του ατόμου σε χαμηλότερο επίπεδο όπως στο
πάτωμα, στο έδαφος ή σε ένα αντικείμενο, με ή χωρίς συνοδό τραυματισμό. Οι πτώσεις
περιλαμβάνονται στο σύνολο των καταστάσεων που αφορούν ειδικά στους ηλικιωμένους
(«γηριατρικά σύνδρομα») και συχνά μπορεί να μην αναγνωριστούν είτε διότι το ίδιο το
Ιδιαιτερότητες τρίτης ηλικίας
Οι ηλικιωμένοι ασθενείς, οριζόμενοι στη βιβλιογραφία ως εκείνοι ηλικίας 65 ετών και άνω, αποτελούν μία ιδιαίτερη ομάδα ασθενών. Βάσει επιδημιολογικών δεδομένων, το 2030 αναμένεται ότι 1 στους 6 ανθρώπους παγκοσμίως θα είναι ηλικίας 60 ετών και άνω.
Οι ηλικιωμένοι ασθενείς έρχονται συχνά αντιμέτωποι με προβλήματα όπως κόπωση, διαταραχές ύπνου, ακράτεια ούρων, διαταραχές θρέψης, πτώσεις και φόβο πτώσεων, διαταραχές μνήμης και οργανικό ψυχοσύνδρομο τα οποία επηρεάζουν την ποιότητα ζωής και τη λειτουργικότητα του ατόμου.
Ηλικιωμένοι και σωματική άσκηση
Τα οφέλη της σωματικής άσκησης στους ηλικιωμένους είναι πολλαπλά. Μεταξύ αυτών συμπεριλαμβάνεται ο μειωμένος κίνδυνος καρδιαγγειακής νόσου, αρτηριακής υπέρτασης και σακχαρώδους διαβήτη τύπου 2, η μείωση του κινδύνου εμφάνισης συγκεκριμένων τύπων καρκίνου (πχ ουροδόχου κύστης, μαστού, παχέος εντέρου και άλλων), ο μειωμένος κίνδυνος πτώσεων και σχετιζόμενων με πτώσεις κακώσεων καθώς επίσης και η βελτίωση των νοητικών λειτουργιών, της υγείας των οστών, της ποιότητας του ύπνου και γενικότερα της ποιότητας ζωής.
Σύνδρομο ευπάθειας ηλικιωμένων (frailty)
Η ευπάθεια αποτελεί έναν όρο με ιδιαίτερη σημασία όταν αναφερόμαστε σε ηλικιωμένους ασθενείς. Πρόκειται για μια κλινικά αναγνωρίσιμη κατάσταση αυξημένης ευαλωτότητας κατά την οποία το ηλικιωμένο άτομο, λόγω έκπτωσης των φυσιολογικών εφεδρειών του οργανισμού, δυσκολεύεται να αντιμετωπίσει μικρούς ή μεγαλύτερους στρεσσογόνους παράγοντες πχ λοίμωξη, τραύμα, απορρύθμιση χρόνιας νόσου κ.ά. οι οποίοι είναι πιθανό να προκαλέσουν δυσανάλογη μεταβολή στην κατάσταση υγείας ή/και λειτουργικότητας του ατόμου.